Τα τελευταία χρόνια υπάρχει μια αλλαγή στον τρόπο σκέψης και δράσης πολλών ανθρώπων. Αυτή η «Αλλαγή» (The shift) είναι ο προάγγελος ενός νέου και παγκόσμιου προτύπου στα επίπεδα συνειδητότητας. Αν και οι δυνάμεις κατευνασμού δουλεύουν μανιωδώς εδώ και δεκαετίες, αν όχι παραπάνω, η «Αλλαγή» γίνεται παρόλα αυτά, παρ’ όλες τις αντιξοότητες και τις αντιδράσεις που αντιμετωπίζει. Και αυτό γιατί η αναγκαία «Κρίσιμη Μάζα» για την αλλαγή έχει καθιερωθεί..
Σύμφωνα με την εξήγηση που δίνεται στην ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια Βικιπαίδεια, η «κρίσιμη μάζα είναι το μικρότερο ποσό του διασπασμένου υλικού που απαιτείται, για να δημιουργηθεί μια αλυσιδωτή πυρηνική αντίδραση». Αυτό εννοεί κάτι αντίστοιχο σε ενεργειακό επίπεδο, εννοώντας σε επίπεδο συνειδητότητας, την δυνατότητα σφαιρικής αντίληψης ενός νου σε εγρήγορση. Δηλαδή ένα ξαφνικό αυθόρμητο και μυστηριώδες άλμα συνειδητότητας του συλλογικού ασυνείδητου, που επιτυγχάνεται, όταν επιτευχθεί η ύπαρξη της μικρότερης πιθανής μικρής ομάδας συνειδητών συνδημιουργών, που μπορούν να φέρουν αυτήν την αλυσιδωτή αντίδραση. Ας πάρουμε όμως τα πράγματα με την σειρά. Όλα άρχισαν με ένα πείραμα.
Το Πείραμα: O 100ος πίθηκος
Ο ιαπωνικός μακάκας, Macaca fuscata, γνωστός και ως πίθηκος χιονιού, είναι ένα χερσαίο είδος μαϊμού του Παλαιού Κόσμου που κατάγεται από την Ιαπωνία
Η ιδέα του «Φαινομένου του Εκατοστού Πιθήκου» πηγάζει από την έρευνα του Δρ. Λάιλ Γουότσον (Dr. Lyall Watson, 1938-2008) στο βιβλίο του «Παλίρροια Ζωής», (Life Tide,1979). Ο ιαπωνικός πίθηκος Φούσκατα Μακάκα (Fuscata Macacca), ήταν μέρος ενός πειράματος μέσα στην άγρια φύση, για μια περίοδο τουλάχιστον 30 ετών. Το πείραμα έγινε το 1952 στο νησί Κοσίμα (Koshima), όπου οι επιστήμονες παρείχαν στους πιθήκους γλυκοπατάτες ως τροφή τις οποίες πέταγαν στο χώμα.
Στους πιθήκους άρεσαν οι ωμές γλυκοπατάτες αλλά δεν τους άρεσε η γεύση του χώματος στη φλούδα τους. Ένα θηλυκό 18 μηνών με το όνομα Ίμο, βρήκε ότι θα μπορούσε να λύσει το πρόβλημα της δυσάρεστης γεύσης, σε ένα κοντινό ρέμα. Στην ουσία απλά βούτηξε την γλυκοπατάτα στο νερό και την ξέπλυνε. Η γλυκοπατάτα έγινε αμέσως πιο νόστιμη. Φυσικά, δίδαξε αυτή την τεχνική στην μητέρα της. Η σύντροφοι της μητέρας έμαθαν με την σειρά τους επίσης αυτόν τον νέο τρόπο και τον δίδαξαν στις μητέρες τους και ούτε καθ’ εξής. Αυτή η κοινωνική καινοτομία υιοθετήθηκε βαθμιαία από διάφορους πιθήκους μπροστά στα μάτια των επιστημόνων.
Από το 1952 και μέχρι το 1958, όλοι οι νέοι πίθηκοι έμαθαν να πλένουν τις λασπωμένες γλυκοπατάτες για να τις κάνουν πιο εύγευστες βλέποντας τους άλλους πίθηκους δίπλα τους να κάνουν το ίδιο. Μόνο οι ενήλικες που μιμήθηκαν τα παιδιά τους έμαθαν αυτή την κοινωνική εξέλιξη. Οι άλλοι ενήλικες συνέχισαν να τρώνε τις βρώμικες γλυκοπατάτες τους όπως πριν. Μετά έγινε κάτι εντυπωσιακό. Το φθινόπωρο του 1958, ένας άγνωστος αριθμός πιθήκων Κοσίμα, έπλενε τις γλυκοπατάτες του στο ρέμα. Ας υποθέσουμε, ότι βγήκε ο ήλιος ένα πρωί, και υπήρχαν 99 πίθηκοι στο νησί Κοσίμα που είχαν μάθει να πλένουν τις γλυκοπατάτες τους. Ας υποθέσουμε επίσης ότι αργότερα το ίδιο πρωί, ο εκατοστός πίθηκος έμαθε και αυτός να πλένει τις γλυκοπατάτες του. Και αυτό, έφερε την αλλαγή!
Από εκείνο το βράδυ, σχεδόν όλοι οι πίθηκοι στην φυλή έπλεναν τις γλυκοπατάτες τους πριν τις φάνε. Η προστιθέμενη ενέργεια αυτού του 100ου πιθήκου δημιούργησε αυτήν την σημαντική ιδεολογική καινοτομία! Δηλαδή, από την στιγμή που ο εκατοστός πίθηκος άρχισε να εφαρμόζει την γνώση του πλυσίματος της γλυκοπατάτας, η γνώση αυτή καθιερώθηκε από σχεδόν όλη την φυλή ως ένας αυτόματος τρόπος λειτουργίας. Δηλαδή η πράξη αυτή, εδραίωσε έναν νέο τρόπο σκέψης στο συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας των πιθήκων στο νησί.
Προσέξτε όμως. Μια εκπληκτική παρατήρηση σημειώθηκε από τους επιστήμονες όταν είδαν ότι η συνήθεια του πλυσίματος της γλυκοπατάτας, ξεπέρασε την θάλασσα που περιτριγύριζε το νησί και απλώθηκε ως δια μαγείας σε άλλα, διπλανά νησιά και παραπέρα. Οι αποικίες των πιθήκων σε άλλα νησιά αλλά και όλοι οι πίθηκοι στην ηπειρωτική χώρα Τακασακιγιάμα (Takasakiyama) άρχισαν να πλένουν τις γλυκοπατάτες τους χωρίς να τους το έχει διδάξει κάποιος ή να το δουν να γίνεται από άλλους πιθήκους!
Κατά συνέπεια λοιπόν συμπέραναν οι επιστήμονες, ότι όταν επιτυγχάνεται ένας ορισμένος κρίσιμος αριθμός ατόμων, δημιουργείται η «κρίσιμη μάζα» που έχει μια συνειδητοποίηση και αυτή η νέα συνειδητοποίηση μπορεί να επικοινωνήσει από νου σε νου, χωρίς την «απαραίτητη» εκπαίδευση δια ζώσης. Αν και ο ακριβής αριθμός για την δημιουργία της κρίσιμης μάζας μπορεί να διαφέρει από «πείραμα σε πείραμα», το φαινόμενο του Εκατοστού Πιθήκου δηλώνει ότι, όταν ένας συγκεκριμένος αριθμός ατόμων γνωρίζουν ένα νέο τρόπο σκέψης ή δράσης, αυτή η γνώση, παραμένει στην ιδιοκτησία της συνειδητότητας αυτών των ανθρώπων. Αλλά, υπάρχει ένα σημείο στο οποίο, εάν ένα μόνο επιπλέον άτομο συγχρονιστεί σε αυτήν την νέα γνώση, αυτός ο νέος τρόπος σκέψης ενισχύεται έτσι ώστε, αυτή η συνειδητοποίηση να υιοθετείται σχεδόν από όλους, αυτόματα!
Τα μυστικά της θεωρίας της κριτικής μάζας
Το μυστικό βρίσκεται στην «κρίσιμη μάζα», δηλαδή στον κρίσιμο αριθμό των πρωτοπόρων ενός νέου τρόπου σκέψης, είτε αυτοί είναι άνθρωποι ή ζώα. Όταν αυτός ο αριθμός συμπληρωθεί, τότε λες κι ανοίγει ο δρόμος για όλους τους υπόλοιπους ανθρώπους ή ζώα και η νέα συνήθεια γενικεύεται αυτόματα ως νέος τρόπος σκέψης ή πράξης.
Οι επιστήμονες που παρακολουθούσαν τους πίθηκους, κατέληξαν ότι το ελάχιστο όριο το οποίο απαιτείται από κάθε πείραμα, για να διαμορφωθεί το μορφογεννητικό ή ενεργειακό-δονητικό πεδίο σε μια σκεπτομορφή είναι ένα σταθερό νούμερο. Οι σκεπτομορφές είναι ενεργειακά πακέτα που δημιουργήθηκαν και κατευθύνονται συνειδητά ή ασυνείδητα για την πραγματοποίηση κάποιου σκοπού που δημιουργείται κάθε στιγμή και με κάθε σκέψη από όλους, είτε το γνωρίζουμε είτε όχι. Αυτή οποία μπορεί να αλλάξει τα πεπρωμένα μιας περιοχής, ή ενός λαού, ή και του κόσμου ολόκληρου. Η κρίσιμη μάζα λοιπόν είναι η τετραγωνική ρίζα του ενός εκατοστού ενός πληθυσμού.
Τα στοιχεία της κρίσιμης μάζας για την Ελλάδα που έχει πληθυσμό 10 εκατομμυρίων περίπου, είναι 316 άτομα και για ολόκληρο τον πλανήτη, με πληθυσμό περίπου 5 δισεκατομμυρίων, είναι μόνο 7.100 άτομα, πάνω κάτω. Είναι σαφές ότι απαιτείται μόνο ένας μικρός αριθμός και ότι αυτοί οι λίγοι άνθρωποι μπορούν να αλλάξουν το πνευματικό κλίμα μιας τεράστιας περιοχής ή ακόμα και ολόκληρου του πλανήτη.
Πως μεταβιβάζεται η πληροφορία;
Ο Ρούπερτ Σέλντρεϊκ κατά την διάρκεια ενός συνεδρίου στο Τούσον της Arizona το 2008
Mε ποιο τρόπο όμως, μεταβιβάζεται η όποια πληροφορία και στην συνέχεια η όποια συνήθεια από τους κατοίκους άλλων περιοχών, όπως συνέβη με τους πιθήκους; Σ’ αυτό το ερώτημα έρχεται να απαντήσει μια γοητευτική θεωρία που υποστηρίζει πως όλοι είμαστε συνδεδεμένοι μέσα σε ένα αόρατο ενεργειακό πεδίο, όπου καταγράφονται τα πάντα, όλα όσα υπήρξαν, υπάρχουν και θα υπάρξουν. Πρόκειται για ένα συμπαντικό αρχείο ή ένα θησαυροφυλάκιο μνήμης που μέσα του περιέχονται όλες οι πληροφορίες για όσα συμβαίνουν στο σύμπαν και ονομάζεται «Ακασικά Αρχεία». Ενδιαφέρον έτσι; Kι όμως, αυτή ακριβώς είναι η θεωρία του διάσημου βιολόγου του Κέιμπριτζ, Ρούπερτ Σέλντρεϊκ, που αναστάτωσε την επιστημονική κοινότητα με το βιβλίου του «A New Science of Life: The Hypothesis of Morphic Resonance», 1981 (Μια νέα Επιστήμη της Ζωής: Η Υπόθεση του Αιτιολογικού Σχηματισμού).
Σύμφωνα με αυτή την θεωρία, όλες οι πληροφορίες, είτε αυτές αφορούν γεγονότα και ιδέες είτε συνήθειες, συναισθήματα, μορφές ή γαλαξίες και τη δομή του DNA-είναι αποθηκευμένες σε ένα πεδίο που, όπως το ηλεκτρομαγνητικό πεδίο, βρίσκεται παντού. Έτσι, τίποτα δεν χάνεται στο σύμπαν, ούτε ακόμα κι αν «πεθάνει» με τον τρόπο που εμείς αντιλαμβανόμαστε τον θάνατο. Μπορεί να μετατραπεί από ύλη σε ενέργεια, αλλά δεν θα χαθεί.
Tο ίδιο ισχύει και για τις σκέψεις μας. Μπορεί να αντιλαμβανόμαστε τις σκέψεις μας σαν κάτι φευγαλέο και εφήμερο, όμως η αλήθεια είναι ότι οι σκέψεις μας δεν είναι άυλες όπως θα νομίζαμε, αλλά πολύ υλικές αν και δεν έχουν την υλική υπόσταση που εμείς αντιλαμβανόμαστε.
Πού πάει λοιπόν η κάθε σκέψη που κάνουμε όταν παύουμε να την σκεφτόμαστε; Δεν χάνεται και ούτε καταστρέφεται, αλλά καταγράφεται ως κώδικας στο DNA μας, και περιέχουν όλες τις πράξεις, τα συναισθήματα, στο παρελθόν και μέλλον μας. Δεν κατοικεί μόνο στη μνήμη μας αλλά είναι επίσης καταγεγραμμένη κάπου στο σύμπαν.
Τα Ακασικά αρχεία
Ο Ίργουιν Λάζλο στη Σύνοδο Κορυφής Γυναικών, 5-8 Μαρτίου 2021
Η θεωρία των «Ακασικών Αρχείων» του Ρούπερτ Σέλντρεϊκ, δίνει σαφέστατες απαντήσεις σε μεταφυσικά ερωτήματα για τα πάντα όσα συνέβησαν, ειπώθηκαν, σχηματίστηκαν ως σκέψεις ή επιθυμίες στο νου των ανθρώπων όλων των εποχών, τα οποία καταγράφηκαν και καταγράφονται συνεχώς σε αυτό το συμπαντικό και αιθέριο αρχείο που οι επιστήμονες αποκαλούν «Σημείο Μηδέν» (Ground Zero). Αυτό εξηγεί και το φαινόμενο των ταυτόχρονων τρόπων σκέψης ή εφευρετικότητας από διαφορετικούς ανθρώπους σε διαφορετικά σημεία του πλανήτη.
Στο βιβλίο του «Η νέα επιστήμη και το Ακασικό πεδίο, μια ολιστική θεωρία για τα πάντα», (The Akashic Experience: Science and the Cosmic Memory Field– 2009), ένα διεθνές best-seller, ο κορυφαίος επιστήμονας και στοχαστής της εποχής μας ο Ίργουιν Λάζλο (Erwin Laszlo), καθηγητής στα πανεπιστήμια της Σορβόννης, Γέηλ, Πρίνστον και μέλος της Διεθνούς Ακαδημίας Επιστημών, Φιλοσοφίας κ.α., αποκαλύπτει με τρόπο απλό και κατανοητό, τα ουσιαστικά στοιχεία αυτού του Συμπαντικού Πληροφοριακού Αρχείου και επιβεβαιώνει ότι, όλα συνδέονται και οδηγούν σε μία «Μοναδικότητα» ή την ιδέα μιας «Δημιουργικής Δύναμης» ενώ ταυτόχρονα συνθέτει μια «Ολοκληρωμένη Θεωρία των Πάντων» – το μεγάλο όνειρο και διακαή πόθο όλων των μεγάλων σοφών, από τον Άλμπερτ Αϊνστάιν μέχρι τον Στίβεν Χόκινγκ.
Και τώρα τι;
Επομένως, αφού εδραιώσαμε την ύπαρξη αυτών των αρχείων και την ιδέα μιας κρίσιμης μάζας για την εκδήλωση αυτής της ιδέας αλλαγής στο συλλογικό μας ασυνείδητο, έχουμε στα χέρια μας το κλειδί της αλλαγής. Το μόνο που μένει να κάνουμε είναι να αποφασίσουμε:
- Τι θέλουμε να κάνουμε με αυτή την γνώση;
- Ποιες είναι οι αλλαγές που θέλουμε να δούμε;
- Πώς μπορούμε να ξεκλειδώσουμε αυτές τις αλλαγές;
Θέλουμε να πάρουμε θέση στο πλευρό των «λύσεων» και να δημιουργήσουμε ένα νέο παράδειγμα σκέψης και δράσης που βασίζεται στην θετική σκέψη, την ενίσχυση κάθε ανθρώπου, ζώου ή της φύσης και την θεραπεία όλων των αρνητικών καταστάσεων σε όλα τα επίπεδα ή θέλουμε να παραμείνουμε μέρος του «προβλήματος» και να επιμένουμε στη δυστυχία μας μέσα από ατελείωτες δικαιολογίες; Δεν είναι τόσο δύσκολο να αποφασίσουμε. Άρα, το μόνο που μας μένει να δούμε, είναι τι πρέπει να γίνει μέχρι να επιτευχθεί ο στόχος, χωρίς να υπολογίζεται τον χρόνο και την προσπάθεια που χρειάζεται. Έλα, η ιδέα μιας κρίσιμης μάζας μας καλεί.
Ξένια Ιωαννίδου
Δασκάλα & Σύμβουλος Εναλλακτικών Θεραπειών
Ιδρυτής της GrecoDow® Educational Systems
