Στα προηγούμενα άρθρα μου με τίτλο «Γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται και πως μπορούν» – Μέρος Πρώτο με Τέταρτο, αναφέρθηκα σε 10 λόγους που οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται. Συνεχίζω με τον 11ο & 12ο:
«Άρνηση ευγνωμοσύνης για την ανταλλαγή ενέργειας». Ο 11ος λόγος γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται
Όταν εκπαιδεύτηκα στην θεραπεία SRT, δεν μου πέρασε ποτέ από το μυαλό η ιδέα ότι κάποια μέρα θα την ασκούσα επαγγελματικά. Άρχισα την πρακτική μου καθαρίζοντας πρώτα τα μέλη της οικογένειας και τους φίλους μου, όπως όλοι. Στην πορεία, μαγεύτηκα τόσο πολύ με τα αποτελέσματα που είδα σε μένα και σε άλλους, που άρχισα να καθαρίζω τους πάντες που βρέθηκαν ποτέ στον δρόμο μου, αφιλοκερδώς φυσικά. Θεωρούσα τότε, ότι οι πνευματικές αναζητήσεις ανήκουν σε άλλη τάξη πραγμάτων, θεϊκά πλασμένη, και ήθελα να δώσω πίσω στο σύμπαν, ένα μέρος από αυτά που είχα λάβει τα οποία ήταν πολλά.
Κάποια στιγμή θέλησα να παραβρεθώ σε έναν διαλογισμό που λάμβανε μέρος σε ένα μεγάλο ξενοδοχείο στο κέντρο της Αθήνας, από κάποια κυρία πασίγνωστη για την διορατικότητα της. Περίμενα πως και πως. Όταν έφτασε η μέρα και η στιγμή να μπω στην αίθουσα διαλογισμού, ο κύριος που στεκόταν στην πόρτα μου ζήτησε το αυτονόητο κόστος εισόδου, που ήταν 20 ευρώ. Ομολογώ ότι τότε, τα 20 ευρώ ήταν όλη μου η περιουσία. Αν το πλήρωνα, για να επιστρέψω σπίτι μου, θα έπρεπε να περπατήσω μες την νύχτα για περίπου 12 χιλιόμετρα από το κέντρο της Αθήνας μέχρι τον Πειραιά. Ρώτησα που ήταν οι τουαλέτες και τράπηκα σε φυγή εντελώς ντροπιασμένη.
Στον δρόμο με έπιασαν γοερά κλάματα. Η ντροπή μου ήταν ολοκληρωτική, τόσο που τηλεφώνησα στον δάσκαλο μου στο Λονδίνο, για να παραπονεθώ. Και αυτός, με αμέριστη ευγένεια, μου εξήγησε τον νόμο της ευγνωμοσύνης και της ανταλλαγής ενέργειας. «Έχεις καεί», μου είπε… «Δίνοντας χωρίς να παίρνεις, άφησες τον εαυτό σου να αδειάσει. Τώρα που θέλεις να προχωρήσεις λίγο παρακάτω στο μονοπάτι σου, δεν έχεις καν 20 ευρώ».
Η ευγνωμοσύνη για την ανταλλαγή ενέργειας σημαίνει, να πληρώνεις για τις υπηρεσίες που έλαβες με καθαρή καρδιά και ένα ζεστό χαμόγελο ή να λαμβάνεις το αντίτιμο της αξίας για την υπηρεσία που πρόσφερες. Αυτό είναι το πρώτο βασικό στοιχείο για την όποια θεραπεία. Θα μου πεις, το ήξερες πάντοτε αυτό ή ακόμα καλύτερα το έκανες;
Ομολογώ ότι μεγαλώνοντας θεωρούσα το «δωρεάν» σαν ένδειξη της «αξίας και της μαγκιάς» μου. Είναι δυστυχώς ένα τρόπος σκέψης της κουλτούρας μας τις τελευταίες δεκαετίες, της οποίας ήμουν τυπικό μέλος. Ανακάλυψα όμως στην πορεία ότι τίποτα δεν είναι πραγματικά δωρεάν. Με κάποιο τρόπο, πάντα πληρώνεις για τα πάντα, είτε με λεφτά, ενέργεια ή κάποιον άλλο τρόπο.
Μετά από αυτό το «δύσκολο μάθημα» αποφάσισα δειλά-δειλά να αρχίσω να χρεώνω για τους καθαρισμούς που έκανα. Πολύ σύντομα εμφανίστηκαν στην ζωή μου άνθρωποι που αρνήθηκαν να δεχτούν την θεραπεία, αν δεν την πλήρωναν. Ομολογώ ότι ήταν άλλης ποιότητας άνθρωποι, αισθητά διαφορετικοί και με μεγάλη διαφορά.
Και αφού τώρα έβλεπα τα πράγματα από την σκοπιά της νέας εμπειρίας, αναγκάστηκα να παραδεχτώ, προς μεγάλη μου απογοήτευση, ότι οι άνθρωποι που δεν πλήρωσαν για την θεραπεία δεν είχαν τα βέλτιστα αποτελέσματα. Είτε δεν θεραπεύτηκαν ή δεν κατάλαβαν το θεραπευτικό όφελος ή αρνήθηκαν να ομολογήσουν τις αυτονόητες βελτιώσεις. Δεν ήταν ότι ήθελα να με επιβεβαιώσουν, γιατί το έκανα με αγάπη ούτως ή άλλως, αλλά να παραδεχθούν την διαφορά, αν μη τι άλλο.
Ακόμα και ο Χριστός πριν από κάθε «θαύμα» του, ευγνωμονούσε τον «Πατέρα» του για την θεραπεία που θα λάμβανε μέρος, πριν αυτή ακόμα γίνει. Είναι απορίας άξιο μερικές φορές πως εμείς οι κοινοί θνητοί, νομίζουμε ότι μπορούμε να υπερβούμε τους απλούστερους νόμους της ευλάβειας, αλλά παρ’ όλα αυτά να έχουμε τα ίδια οφέλη, με αυτούς αυτών που λειτουργούν σύμφωνα με τους νόμους.
Προτιμώ τώρα πια, τις ξεκάθαρες ανταλλαγές και αρνούμαι να δεχτώ κάποιο αγαθό ή υπηρεσία αν δεν πληρώσω το δίκαιο αντίτιμο. Όχι για κανέναν άλλο λόγο, απλά από σεβασμό για τη σωστή ροή ενέργειας που πάντα επανέρχεται σε εμάς πολλαπλασιασμένη.
Θα ήθελα να πω εδώ ένα μεγάλο ευχαριστώ σε όλους όσους βρέθηκαν στην πορεία μου και με βοήθησαν να πάω στο επόμενο βήμα, κάθε φορά και με κάθε τρόπο. Χάρις σε όλους, δόξα τω Θεώ, ζω μια ευλογημένη και ενδιαφέρουσα ζωή.
«Άρνηση θετικής έκφρασης». Ο 12ος λόγος γιατί οι άνθρωποι δεν θεραπεύονται
Πολλοί με ρωτούν για τους λόγους που η αφθονία και η ευημερία ή η όποια άλλη θετική εξέλιξη, δεν ρέουν στην ζωή τους. Ένας από τους κυριότερους λόγους πέρα από τα όποιους φραγμούς που μπορεί να έχουν και που καθαρίζουμε, βρίσκω ότι είναι η άρνηση δεκτικότητας της θετικής έκφρασης.
Αυτό ΔΕΝ σημαίνει να μην είμαστε επιφυλακτικοί ως προς τα αποτελέσματα ή να θέλουμε πρώτα να δούμε τα αποτελέσματα, πριν παραδεχθούμε τα οφέλη. Άρνηση δεκτικότητας σημαίνει, να μας δίνει η ζωή αγαθά όποιου τύπου και εμείς να αρνούμαστε να τα δεχτούμε ή να τα φιλτράρουμε. Ακούγεται ως κάτι πολύ απλό, αλλά είναι πολύ κοινό φαινόμενο δυστυχώς. Κάθε φορά που το επισημάνω σε μια συνεδρία, κανείς δεν το αρνείται.
Κάποτε μια φίλη μου ζητούσε συνέχεια να την αφήσω να με διευκολύνει με κάποιο οικονομικό βάρος μου. Αρνιόμουν την βοήθεια της με την δικαιολογία ότι αν αυτή βρεθεί σε δύσκολη οικονομική κατάσταση και εγώ δεν μπορούσα να ανταπεξέλθω την κατάλληλη στιγμή, θα αισθανόμουν πολύ χάλια. Με διαβεβαίωσε ότι αν γινόταν αυτό, είχε άλλους πόρους από τους οποίους μπορούσε να αντλήσει για την δύσκολη στιγμή.
Κάποια στιγμή μετά από πολλά το επέτρεψα να γίνει. Τότε ανακάλυψα ότι με το να μην είμαι τόσο περήφανη και αφήνοντας στη ζωή να μου δώσει, μέσω της φίλης μου, έμαθα δύο πολύ σημαντικά μαθήματα. Αφήνοντας στους φίλους μου να δείξουν έμπρακτα την αγάπη τους, κάλυψα την ανάγκη τους να γίνουν μέρος της ίασης μου και να νιώσουν ότι μπορούν να αγαπήσουν τους φίλους τους. Επίσης έμαθα ότι δεν χρειάζεται να τα κάνω όλα μόνη μου. Βλέποντας την τόσο μεγάλη χαρά της όταν ξεχρέωσα κατάλαβα ότι οι άνθρωποι χαίρονται ίσως πιο πολύ από εμάς με την πρόοδό μας.
Ανοίξτε λοιπόν την καρδιά σας στην αγάπη και την επακόλουθη ευλογία που έρχεται μέσα από αυτή την διαδικασία. Αν αυτό σας κάνει να αισθανθείτε άβολα και δεν θέλετε να «υποχρεωθείτε», πάντα μπορείτε να εκφράσετε την ευγνωμοσύνη σας με τον καλύτερο τρόπο που ξέρετε. Η αναγνώριση της προσφοράς των άλλων είναι ένα σπάνιο και πολύ ακριβό δώρο που μπορείτε να δώσετε. Δώστε και λάβετε απλόχερα λοιπόν.
Ξένια Ιωαννίδου
Δασκάλα & Σύμβουλος Εναλλακτικών Θεραπειών
Ιδρυτής της GrecoDow® Educational Systems
