Μετενσάρκωση – Ιστορικές αναφορές
Η μετενσάρκωση είναι η φιλοσοφική ή θρησκευτική αντίληψη ότι μια ψυχή, ή μια πτυχή μιας εν ζωή οντότητας, ξεκινά μια νέα ζωή, σε ένα διαφορετικό φυσικό σώμα ή μορφή μετά από κάθε βιολογικό θάνατο και έτσι η ψυχή ζει πολλές ζωές. Η μετενσάρκωση συνδέεται επίσης με τις έννοιες του κάρματος και της ηλικίας της ψυχής και τις προηγούμενες ζωές. Ονομάζεται αλλιώς και αναγέννηση ή μετεμψύχωση.
Την πίστη στην μετενσάρκωση ή μετεμψύχωση είχε αρχικά ο Έλληνας μαθηματικός και φιλόσοφος Πυθαγόρας, γύρω στο 590 π.Χ., όταν σε ένα μουσείο, θυμήθηκε την πανοπλία του από μια προηγούμενη ζωή. Ο Σωκράτης και ο Πλάτωνας είχαν παρόμοιες πεποιθήσεις. Υπάρχουν ενδείξεις ωστόσο ότι η ιδέα ήταν παρούσα πολλούς αιώνες πριν, κατά τους Ορφικούς χρόνους. Οι Ορφικές διδασκαλίες είναι μια ελληνιστική μυστικιστική θρησκεία, που πιστεύεται ότι βασίστηκε στις διδασκαλίες και τα τραγούδια του θρυλικού Έλληνα μουσικού Ορφέα. Η ιδέα της μετενσάρκωσης υπήρχε από εκείνους τους χρόνους.
Η μετενσάρκωση είναι κοινή πεποίθηση διαφόρων σύγχρονων θρησκειών καθώς επίσης και πολλών φυλετικών κοινωνιών και αρχαίων πολιτισμών από όλο τον κόσμο. Σήμερα αποτελεί μέρος της κυκλικής ύπαρξης της Σαμσάρα, το κεντρικό δόγμα όλων των μεγάλων ινδικών θρησκειών, δηλαδή του Τζαϊνισμού, Ινδουισμού, Βουδισμού και Σιχισμού. Τις τελευταίες δεκαετίες, πολλοί Ευρωπαίοι και Βορειοαμερικανοί έχουν αναπτύξει νέο ενδιαφέρον για την μετενσάρκωση ενώ πολλά σύγχρονα έργα το αναφέρουν.
Η μοίρα της ψυχής, Μετεμψύχωση
Τα πρώτα στοιχεία δείχνουν καθαρά ότι πάνω από όλα, ο Πυθαγόρας ήταν γνωστός ως ο ειδικός για την μεταθάνατο τύχη της ψυχής μας, ενώ σύμφωνα με τον Δικαίαρχο, αυτός αρχικά εισήγαγε την μετεμψύχωση στην Ελλάδα. Ο Ίων της Χίου (5ο αιώνα π.Χ.) λέει για τον Πέρκυδη της Σύρου ότι «αν και νεκρός έχει μια ευχάριστη ζωή για την ψυχή του, αν ο Πυθαγόρας είναι πραγματικά σοφός, ο οποίος γνώριζε και έμαθε σοφία πέρα από όλους τους ανθρώπους». Ο Χάϊνρικ Χέλγουιγκ (Heinrik Hellwig) στο βιβλίο του «Θεωρίες της μετενσάρκωσης στην ιστορία της φιλοσοφίας – αρχαίες προοπτικές» προσπαθεί να εξηγήσει αυτήν την φράση και την ερμηνεύει ως «Αν και ο Ίων δεν λέει τίποτα για πολλαπλές μετενσαρκώσεις, η παρατήρησή του θα μπορούσε να ερμηνευθεί ότι υποδηλώνει πως, εάν η ψυχή υποστεί έναν κύκλο πολλαπλών μετενσαρκώσεων, η εμπειρία της μεταξύ των σωμάτων είναι ευχάριστη κατά την άποψη του Πυθαγόρα». Εδώ ο Πυθαγόρας, είναι και πάλι ο ειδικός στην μεταθάνατο ζωή της ψυχής.
Σύμφωνα με το Δικαίαρχο, εκτός από την αθανασία της ψυχής και τη μετενσάρκωση, ο Πυθαγόρας πίστευε ότι «μετά από ορισμένες χρονικές περιόδους, τα πράγματα που συνέβησαν κάποτε συμβαίνουν ξανά και τίποτα δεν είναι απολύτως καινούργιο». Αυτό το δόγμα της «αέναης επανάληψης» πιστοποιείται επίσης από τον μαθητή του Αριστοτέλη, Εύδημο, αν και το αποδίδει στους Πυθαγόρειους και όχι στον ίδιο τον Πυθαγόρα. Το δόγμα της μετενσάρκωσης φαίνεται να έχει επεκταθεί ώστε να περιλαμβάνει την ιδέα ότι εμείς και όλος ο κόσμος, θα αναγεννηθούμε σε ζωές, που είναι ακριβώς ίδιες με αυτές που ζούμε και έχουμε ήδη ζήσει.
Κάρμα & Μετενσάρκωση
Παραδοσιακά, η μετενσάρκωση είναι η αναπτυξιακή πορεία της ψυχής, όπου μέσα από τις πολλές, διαδοχικές ζωές, αυξάνει το βάθος της επίγνωσης και συνειδητότητας της, που είναι και ο πρωταρχικός της στόχος. Με λίγα λόγια, όσο πιο πολλές ζωές ζούμε, τόσο πιο πολλές εμπειρίες και γνώση αποκτούμε έχοντας έτσι περισσότερες ευκαιρίες να μάθει, αναπτυχθεί, επεκταθεί και φυσικά να επιλύσει και θέματα από προηγούμενες ζωές, κάτι που συχνά αποκαλούμε κάρμα.
Το κάρμα, επομένως, είναι η «δύναμη» που δημιουργείται από τις πράξεις ενός ατόμου μέσω της αέναης μετάβασής τους από την μία ζωή στην ζωή και οι ηθικές συνέπειες που δημιουργεί κατά την διάρκεια, οι οποίες καθορίζουν την φύση της επόμενης ύπαρξης του ατόμου. Για παράδειγμα, αν επιλέξατε την ζωή ενός φτωχού σε μια ζωή, μπορεί να επιλέξετε τη ζωή ενός πλούσιου στην επόμενη, απλά και μόνο για να ολοκληρώσετε τον κύκλο της γνώσης και εμπειρίας και να αποκτήσετε μια πιο ολιστική άποψη και κατανόηση, σχετικά με τα χρήματα και την δύναμή αυτών.
Το κάρμα, ωστόσο, δεν έχει τιμωρητικό ρόλο, αλλά βασίζεται στην αρχή της αιτίας και του αποτελέσματος που χρησιμεύει ως ευκαιρία για την ολοκλήρωση ημιτελών μαθημάτων. Αυτή η «διαδικασία ανάπτυξης μέσα από πολλές ζωές» οδηγεί στην ωριμότητα και διεύρυνση της ψυχής, που είναι η ικανότητα να συνδεθεί κανείς με το θείο και να βιώσει την φώτιση, ή την ολότητα.
Η μετενσάρκωση πιστεύει ότι πολύ συχνά τα αρνητικά προγράμματα, οι φραγμοί και παρεμβολές μας, προέρχονται και από τραύματά άλλων ζωών και κυρίως από τα ανεπίλυτα θέματα μας. Για τον λόγο αυτό, χρησιμοποιούμε την ενεργειακή, θεραπευτική μέθοδο της GrecoDow®, για να θεραπεύσουμε τα εσωτερικά μας τραύματα που πιθανόν να μας οδηγούν σε κατάθλιψη, άγχος και χρόνιες ασθένειες.
Κάθε ζωή, είναι ένας πλήρης κύκλος με τους δικούς της στόχους και σκοπό, και λειτουργεί με τον ίδιο τρόπο όπως και μια σχολική χρονιά. Μόλις τελειώσουμε μία τάξη, δεν χρειάζεται να την επαναλάβουμε. Ωστόσο, μπορούμε να επεκτείνουμε πάνω στις βάσεις των προηγούμενων ζωών μας, αποκτώντας μεγαλύτερη εμπειρία και προοπτική σε ένα συγκεκριμένο θέμα. Με άλλα λόγια, πάντα τελειοποιούμε τις γνώσεις και την κατανόησή μας.
Η φύση και η έκταση αυτών των καρμικών ενεργειών και των ανεπίλυτων ζητημάτων μπορεί να γίνει ισχυρή, όταν συσσωρεύονται. Συχνά, μπορούν να διαπεράσουν τις προηγούμενες ζωές μας, και να παρεμποδίσουν και να κυριαρχήσουν στην τρέχουσα ή την επόμενη ζωή μας. Η επιρροή τους μπορεί να γίνει αισθητή με τη μορφή ανεξήγητων και παράλογων αρνητικών προγραμματισμών, φραγμών και παρεμβολών που ενδέχεται να οδηγήσουν σε κατάθλιψη, άγχος και χρόνιες ασθένειες. Για το λόγο αυτό, χρησιμοποιούμε την ενεργειακή θεραπευτική μέθοδο της GrecoDow® για να ερευνήσουμε αυτές τις επιρροές, να καθαρίσουμε τις συσσωρευμένες αρνητικές ενέργειες και να θεραπεύσουμε τα τραύματα της ζωής μας.
Ξένια Ιωαννίδου
Δασκάλα & Σύμβουλος Εναλλακτικών Θεραπειών
Ιδρυτής της GrecoDow® Educational Systems
